ماهی مرده

رو به پهلو افتاده و نا امیدانه اخرین اکسیژن هارا از این چند قطره آب باقیمانده استخراج می کند. این همانجاست که می گویند مصیبت بر انسان وارد شده و جهان پیش از آنکه بخواهی یا به فکرش بیوفتی در لختی از حلقومت خارج، بر تو وارد و از تو وداع میکند. اگر حافظه ی ماهی به همین چندثانیه ی پایانی محدود باشد همه چیز چند برابر غم انگیز تر است ، تصور کن تمام آنچه از این جهان به خاطر داری همین دست و پا زدن نا فرجام، نه برای رهایی که برای زیستی بلند تر در این جهنم است و تو را تصویری از شنای بی مرز در اعماق دریاهای دور نیست. تصور این تصویر همیشه ناصر نیست گاهی عطش رهایی شوق تلاش را با مشکلی وخیم مواجه میکند و ماهی غوطه ور در آب های رها این فاجعه ی پیش رو و هدف از دست و پا زدن را از یاد میبرد.
شنا میکند و شنا میکند و پیش از که به خود بیاید جهان با او وداع می کند.

خان