ریزش

از تو دور میشوم و جهان در سیاهی میمیرد، کور میشوم یا نقص نور مسبب این سیاهی منحوس است؟
کثیف کسالت باریست شگفتی شریف و شگرفم. مریض مظلوم ، رفیق منفور، رقیب مغلوب، رئیس منسوخ و سالار مصلوبم پس اگر رفتارم خوب نیست گمان مبر واقعا خوبم. من مبهوت یک ابهت خدشه دارم.
من نه آنم که تو میبینی و آنم که نادیده گرفته میشود. مرا میبایدم میمرد مرا می باید نمی آفرید. من به این آفرینش شگفت مشکوکم.
نمیدانم چیستم، میدانم نیستم آنچه که هستم و نمیدانم چه هستم.

!?Did you really kissed that Snickers...